środa, 4 stycznia 2012

Kot perski

Odmiany kota perskiego:


Pers czarny


Persy czarne wraz z persami białymi są najstarszymi na świecie kotami hodowanymi. Pers czarny posiada piękne, długie, czarne, błyszczące włosy i pomarańczowe oczka.
Często właściciele znajdują u tej odmiany pojedyncze białe włoski, a nawet rdzawe plamy w futrze zwierzaka. Ich futro, włosy są wrażliwe na czynniki zewnętrzne czyli promienie słoneczne lub wilgoć w powietrzu. Kocięta na samym początku mają  umaszczenie szarawe, a nawet rude. Osiągają dość późno ostateczne czarne umaszczenie, i może to trwać do 2 lat. Także zabarwienie gałki ocznej z niebieskiej na pomarańczową  lub miedzianą może trwać stosunkowo długo. 


Pers Kremowy

Wygląd
Koty te są mocno zbudowane o umięśnionej sylwetce. Głowa jest okrągła, masywna i szeroka, z wypukłym czołem i pełnymi policzkami. Noski mają krótkie, kolor różowy.. Oczy są okrągłe, duże, koloru miedzi. Uszy są małe, zaokrąglone na końcach i porośnięte w środku kępkami włosów. Grzbiet szeroki i dobrze umięśniony. Kończyny są mocne, z małymi owalnymi stopami. Ogon niezbyt długi, zaokrąglony na końcu i dużo owłosiony.
Charakterystyczną cechą persów kremowych jest ich owłosienie-szata. Okrywa włosowa kotów ma kolor słomy lub skóry ludzkiej w jasnej pastelowej tonacji. Poszczególna włoski wchodząca w skład okrywy włosowej mają jednakowy wygląd-barwę, po korzenia do czubka włosa. Włosy są delikatne, opadające do ziemi. Są długie, gęste i bardzo miękkie.

Charakter
Koty te są spokojne i zrównoważone. Są niezwykle sympatycznymi towarzyszami w domu, natomiast bywają zbyt płochliwe. Lekki niepokój lub poruszenie powoduje u nich uczucie strachu. W momencie zagrożenia są gotowe do ataku i samoobrony. Wolny czas lubią spędzić na kanapie ,krzesłach , fotelach czy w półkach mebli niż tracić czas na zabawę.Porusza się dostojnie i z gracją. Jest cierpliwy, dlatego nadaje się rodziny z dziećmi. Bywa że koty te lubią być osobnikami, szczególnie gdy są goście. Na ogół dobrze toleruje gości, chociaż zdarzają się też osobniki nieśmiałe.

Pielęgnacja
Pielęgnacja persa kremowego jest bardzo męcząca, bo jego szata wymaga częstego czesania niż sierść innych odmian. Trzeba wyczesywać koty, aby zapobiec powstawaniu kołtunów, zwracając szczególną uwagę na szyję, między nogami, brzuch i ogon. Często koty persy łzawią, dlatego powinno się je przemywać specjalnym płynem, które można kupić u lekarza weterynarii lub w aptece. Pamiętajcie sprawdzać od czasu do czasu czy kotu się nic nie dzieje, gdyż to koty są delikatne, katar szybko mogą złapać.          


         

Pers rudy


Persy rude są mało przywiązane do ludzi, niż reszta odmian persów. Często bywa, że są wojownikami, gdy nadarzy im się okazja. Są przyjacielskie, miłe, gdy się persa wychowa w taki sposób.
Lubią przysmaki.

Wygląd

Owłosienie kotów rudych powinno być na całym ciele jednolicie rude, o mocnym odcieniu, bez jakichkolwiek cieniowań, plamek, oznaczeń. Oczy maja koloru miedzi, nos czerwony, natomiast wargi i bródka barwy tej samej co futro. U małych kociąt zdarza się że widoczne u nich pręgowanie, ale to tylko dlatego że są małe z wiekiem i wzrostem długości włosa zanika.

Można persy rude łączyć z persami : szylkretowymi, czarnymi, powstają śliczne kocięta kremowe, rude, niebieskokremowe, szylkretowe.      


Pers biały


Persy białe mogą mieć niebieskie oczy, pomarańczowe lub odmiennie zabarwione oczy.
Pierwotnie persy miały oczy niebieskie jak ich przodkowie. Są to koty głuche, nie lubią kontaktu z ludźmi, samotnik, spowodowane jest to ich głuchota.
Nie udało się usunąć tej dziedzicznej cechy do końca, 40% kotów perskich jest głuchych. Pers z oczętami pomarańczowymi nie jest dotknięty głuchota, są one mocniejsze w typie, odporniejsze, silniejsze, również piękne. Pers niebieskooki jest często w słabszej budowie. Okrywa włosowa- włosy tych odmian są czysto białe. Pielęgnacja i utrzymanie tych kotów jest często trudna, kłopotliwa, ponieważ często musimy czesać, szczotkować, a także używać talku. Puder służy do pielęgnacji skóry jak i futra zwierzaka, talkiem nie poprawimy koloru.


Pers niebieski


Persy niebieskie to koty krótkowłose lub długowłose, są bardzo lubiane przez ludzi.
Włosy- okrywa włosowa powinna być jednolita, równomierna od nosa do końca ogona. Przez wielu ludzi cenione są koty perskie o jasnej niebieskiej barwie w dzisiejszych czasach, dawniej natomiast o ciemnej. Nie dopuszcza się żeby pers niebieski posiadał białe włosy, cieniowania lub jakiekolwiek koło szyi  jaśniejsze włosy niż  barwa okrywy włosowej.
Persy niebieskie są przodkami wszystkich odmian barwnych kotów perskich.


Persy dymne


Jest 10 różnych odmian persów dymnych oto one :
  • Czarnodymny,
  • niebieskodymny,
  • liladymny,
  • czekoladowodymny,
  •  rudodymny,
  • kremowodymny,
  • szylkretowodymny,
  • niebiesko-kremowo-dymny,
  • szylkretowodymny czekoladowy,
  • szylkretowodymny lila.

Małe kocięta jeśli chcemy rozpoznać czy to dymne czy nie, to gdy się narodzą maja jasne prążkowanie na głowie. Prążkowanie w kształcie litery M często pozostaje na całe życie u kotów. Persy dymne maja srebrzystobiałe włosy przy skórze, natomiast na głowie i nogach włosy są krótkie i widać tylko po rozchyleniu, kryza wokół szyi, pędzelki w uszach, brzuch i dolna strona ogon jest widoczna i ma barwę srebrzystobiałą.

Często bywa że ludzie łącza koty dymne z innymi myśląc że wyjdą śliczne koty a bywa że później się rozczarują. Dlatego warto posłuchać specjalisty, poczytać książki, czasopisma lub na jakimś forum. Doskonałe koty wyjdą, gdy się połączy koty dymne z niebieskimi.


Pers brąz i pers lila


Persy brązowe mają oczy koloru miedzianego  lub pomarańczowego. Poduszki są cynamonowe lub mogą mieć czekoladowy kolor, nos to mleczna czekolada. Włosy – okrywa włosowa musi być jednolita, bez jakichkolwiek plamek, pojedynczych innego koloru włosków, rysunków czy też cieniowania. Włosy są zabarwienia brązowego.

Pers lila posiada oczka w kolorze miedzi lub ciemnopomarańczowe. Włosy muszą być jednolite w kolorze lila z połyskiem różowawym. Nos i poduszki persa lila ma lawendoworóżowy.


Pers złocisty


Persy złociste można podzielić na dwie odmiany:

  • Złociste muszlowe – Włosy na grzbiecie, głowie, uszach, bokach i ogonie jest ciemnobrązowe na 1/8 długości włosa. Broda, pędzelki w uszach, piersi, brzuch, wewnętrzna strona nóg jest w kolorze kremowym, tak jak całe podszycie. Oczy zielone lub niebieskozielone, wiele jest kotów mających zielone oczy. Nos ciemnoróżowy, poduszki ciemnobrązowe. Persy tej odmiany nie mogą mieć na okrywie żadnych rysunków. Obwódki wokół oczu i nosa ciemnobrązowe.
Złociste cieniowane – Włosy na grzbiecie, bokach, głowie, w uszach i ogonie mają zakończenie na 1/3 długości ciemnobrązowe. Broda, pędzelki w uszach, piersi, brzuch, wewnętrzna strona nóg jest w kolorze kremowym, tak jak podszycie. Oczy zielone lub niebieskozielone. Nos ciemnoróżowy, okrywa włosów jest w ciemniejszej tonacji niż kotów złocistych muszlowych. Poduszki ciemnobrązowe, obwódki wokół oczu i nosa ciemnobrązowe.

Przygotowanie miejsca do porodu


Kilka dni przed porodem kotki musimy się zastanowić gdzie będzie się kocić. Czy to ma być w domu, piwnicy czy w garażu a może w jakimś innym miejscu, a później przystosować do warunków spoczynek dla kota. Kotki przeważnie szukają cichego, ciemnego miejsca, zwykle odpowiada im szafa, pod łóżkiem, szuflada, jakiś kąt w piwnicy – może to być pudełko lub w starych ciuchach na strychu.

U kotów krótkowłosych poród następuje po pokryciu po 55 dniach, u długowłosych po 62, a u kotów syjamskich po 65 dniach.

Doskonałym miejscem do porodu może być karton, szuflada stara lub koszyk, tylko mający ok. 20cm, żeby kotka mogła się grzbietem i nogami opierać podczas porodu. Na dnie powinna się znajdować stara pościel, koc, poduszka, stary sweter, aby po porodzie można było szybko, łatwo wymienić na czyste. Jeśli nie macie zamiaru dać kotce okocić się w miejscu, które same wybrała a chcecie tam gdzie dla was jest lepsze, wygodniejsze musicie jej pokazywać wielokrotnie, dawać tam przysmaki, żeby kotka polubiła to miejsce, przyzwyczaja się. Jeśli będziecie kotkę zmuszać to wybranego miejsc do porodu, może wam uciec gdy urodzi małe, wraz z maluchami, na wybrane przez nie miejsce.

Ruja


W 7-8 miesiącu koty są dojrzałe płciowo. Kot syjamski dojrzewa bywa że nawet w 6 miesiącu swego życia.  Po osiągnięciu dojrzałości fizycznej powinno się dopuszczać koty do rozrodu, czyli co najmniej 12 miesięcy. Ruja trwa kilka dni i występuje 2 razy w roku wiosną i jesienią. Kotkę najlepiej kryć podczas trzeciej rui, w 2 lub 3 dzień jej trwania, to także tyczy się kotów syjamskich. Ruja trwa 7 do 10 dni, gdy kotka przybywa z kocurem w domu, tym samym jej się przedłuża czas rui.
Kotka powinna  rodzić małe dwa razy w roku. Do kotek starszych powinno się dawać młode koty, gdyż starsze wiekowo kocury, fizycznie rozwinięci mogą się zachowywać agresywnie w stosunku do kotki.

Zachowanie kotki podczas rui


Kotka staje się niespokojna i traci apetyt kilka dni przed rują. Podczas rui kotka jest bardzo miła, chce się przytulać, łasi się koło nóg właściciela, pomrukuje, tarza się po podłodze, unosi często ogon w górę, a następnie przywołuje kocura. Jeśli się to nie udaje będzie próbować ucieczki poza dom.

Gdy będziemy chcieli pokryć kotkę persa kocurem persem najlepiej jest przywieść do siebie reproduktora, gdyż kocur jest zainteresowany tylko kotka w rui. Kotka znajdująca się w nowym otoczeniu, czyli u kocura będzie uciekać w ciche i spokojne miejsca, kąty, łóżka, szafy i ciężko będzie ją stamtąd wyciągnąć. Kotki w nowym miejscu są wylęknione, boja się.

Kocur tak samo jak kotki są dojrzałe w wieku 7-8 miesięcy. Kocury mogą kryć cały rok, lecz najlepiej brać kocury reproduktory, które osiągnęły rozwój fizyczną. Kot dojrzały fizycznie to kot, który  skończył powyżej jednego roku. Krycie kocurów nie powinno być częste, nie więcej niż 15 kotek, gdyż sperma kocurów będzie nie taka sama jak wcześniej, plemniki będą niedojrzałe, wskutek czego kotki kryte tego typu kocurami będą mieć mniejszy miot.

Akt krycia


Krycie często poprzedza zaloty. Na początku kota zachowuje się jakby była niedostępna, ukrywa się, często parska na kocura, ale w odpowiednim momencie ulega jego urokowi. Kocur łapie zębami za skórę w okolicy głowy lub szyi i następuje akt krycia, który charakteryzuje się piskiem, warczeniem lub krzykiem kotki. Akt powinno się powtarzać od 2 do 3 razy.